Marokko 2013

Marokko 2013
Klik op de foto en bekijk onze website!! www.thomasschoots.nl

donderdag 15 augustus 2013

Van Marrakech via Ouarzazate naar El-Kalaa M'Gouna

Voetjes laten rusten en vakantie vieren!

Het restaurant bij het hotel waar we overnachten Atlas Tichka, heeft een prima 3 gangen keuze menu, waarbij het restaurant zelf de keuze al heeft gemaaktJ Van de 6 voorgerechten is alleen de soep te kiezen. Van de oorspronkelijk 12 keuzes hoofdgerecht kunnen we kiezen uit 3 verschillende gerechten en van het dessert bestaat uit fruit. Alle
Het is vandaag de laatste dag van de Ramadan en vanavond begint het Suikerfeest. We merken daar verder niets van, maar dat komt misschien ook omdat het behoorlijk gaat regenen en iedereen van de straat is.
De bedden en de douche zijn goed, dus na het eten kruipen we al snel in ons mandje.

Na een uitgebreid ontbijt beginnen we aan het tweede deel van 
onze vakantie. We willen een rondrit door Marokko maken waarbij we in ieder geval de koningssteden willen bezoeken. Om een goed plan te maken rijden we eerst terug naar Marrakech. Daar kunnen we op de camping rustig onze spullen weer goed uitzoeken, het e.e.a. wassen, want na een week staat alles stijf van het stof en we willen “Marrakech bij nacht” graag zien.
Wat we ook nodig hebben is brood en een aantal keren stoppen we bij kleine winkeltjes, maar nergens lukt het om aan brood te komen. Water, groente en fruit is geen probleem en heel veel verschillende smaken yoghurt zijn te koop, maar niemand heeft brood.
In het begin denken we nog dat het misschien te vroeg is voor de bakkers. Het is een feestdag en iedereen loopt er prachtig gekleed bij. Overal staan mannen in de rij om vlees te kopen en bijna complete schapen en geiten hangen buiten voor de slagerijen waar de mannen dan aanwijzen welk deel ze willen hebben. Voor ons westerse ogen niet zo fris. Het is bijna 40 graden en van koeling hebben de slagers niet gehoord.
Wij zijn ineens vegetarisch als we zelf koken.

Bij de zoveelste poging om aan brood te komen wordt Renée in goed Engels aangesproken door een vrouw met een paar kinderen. Als ze hoort dat we brood zoeken zegt ze: “Dat gaat vandaag niet lukken, maar wacht maar even. Omdat het Suikerfeest is zijn de bakkers gesloten vandaag. Is het voor jezelf voor vandaag?”. Ze zegt iets tegen haar zoontje en een paar minuten later is het mannetje terug met een rond broodje; voor ons precies genoeg.
Dat heeft hij thuis opgehaald voor ons en omdat het feest is krijgen wij dat. Het lukt niet om het brood te betalen. I
“Ik heb een goede daad gedaan in de ogen van Allah, dus nee: Geen geld!”.
Na haar hartelijk bedankt te hebben rijden we verder naar camping Le Relais.

Om “Marrakech bij nacht” te zien maken we bij de receptie de afspraak dat we graag 18.30 uur een taxi willen hebben. Geen probleem.
Helaas is de internet verbinding erg slecht dus onze blog bij werken lukt niet. Wel kunnen we vast een dia reportage maken van de ruim 600 foto’s van de afgelopen week. En natuurlijk het stof uit de kleding wassen. Ook dat vergt wel enige tijdJ
Tegen half zeven lopen we rustig richting receptie waar we de taxichauffeur al aantreffen. Hij is mooi op tijd denken we!
“Jullie zijn een uur te laat” zegt de man. “Nee, we hebben 18.30 uur afgesproken en dat is het bijna”!
“Weten jullie dan niet dat de klok vandaag een uur vooruit is gezet?”
Nee, helaas dat hebben we niet meegekregen. Met een heleboel verontschuldigingen stappen we in. De chauffeur zit er kennelijk niet zo mee dat hij een uur op ons heeft zitten wachten. Wel controleert hij of onze horloges goed staan als we een afspraak voor de terugweg maken. 
In Marrakech is het heel druk. Het is Suikerfeest en iedereen loopt er in het nieuw gekleed te paraderen. We beginnen met een groot glas verse jus d’orange, te koop in heel veel kraampjes. Nu we weer terug zijn in de warmte is het bijna niet mogelijk om het vochtverlies bij te drinken. Op het grote plein zijn allerlei voorstellingen, verhalen vertellers, slangenbezweerders en mensen die de aandacht willen. Je kunt je handen met henna laten versieren en overal staan eetkraampjes. Veel mensen willen met je op de foto, maar daar moet je dan wel voor betalen.

Na het plein rond gelopen te hebben zoeken we een restaurant waar we uitzicht hebben op het plein en we bestellen kip spiesjes, met rijst, frites en tomaten. Even een dag geen Marokkaanse wortels of couscous!
Ergens anders gaan we later nog iets drinken (alcohol vrij uiteraard J!)
10 minuten voor de afgesproken tijd staan we op de afgesproken plaats voor de taxi terug. Nu komt door het drukke verkeer onze chauffeur ruim 20 minuten te laat en staan wij meer dan een half uur te wachten .
We worden keurig “thuis gebracht” en morgen vertrek richting Sahara.



Na een mooie tocht, lekker koel in de auto komen we in Ouarzazate op een gemeentecamping terecht. We zijn de eerste gasten vandaag en kunnen kiezen waar we willen gaan staan. (Later komt er nog één Italiaanse kampeerbus bij staan, maar dat is alles)Het is niet al te schoon, maar voor vandaag hebben we genoeg gereden.
Onderweg hebben we bij verschillende kleine winkeltjes (net mini garages) het een en ander gekocht en vanavond koken we zelf.

Van Hoessein hebben we de kunst een beetje afgekeken en met eieren, tomaten, een ui en kruiden kun je een heel eind komen. Dat alles met rijst en dan fruit toe is voor ons prima. Omdat het al rond 20.30 uur donker is, zijn we net twee mijnwerkers met onze petzl op. Afwassen doen we morgen maar, want je kunt geen hand voor ogen zien. Wel zien we een prachtige sterrenhemel. Eindelijk is het een keer onbewolkt ’s avonds! Met een lekker borreltje sluiten we de dag af!

Via de N 10 rijden we verder richting de Sahara. We gaan om de auto te sparen niet echt de zandduinen in, maar hebben wel een indruk hoe dat moet zijn. De hele weg is grotendeels kaarsrecht en links en rechts zie je kale bergen en zand. De navigatie geeft aan dat we over 125 km. bij een rotonde links af moeten J.
We komen in El-Kelaa M’Gouna , volgens de informatie die wij hebben is daar een camping met Wi-Fi en zwembad, naast een hotel. We willen de 7 dagen van de trekking graag op onze blog publiceren, maar tot nu toe lukte dat niet omdat als er al Wi-Fi was, de verbinding heel slecht was. Ook nu komen we op een totaal lege camping.

De internetverbinding is zo goed dat we er toch gaan staan. We mogen in de lobby van het hotel aan onze blog werken en het lukt om de eerste 3 dagen met foto’s en al te plaatsen.
Als we ons net geïnstalleerd hebben komt er een Marokkaanse auto naast ons staan met een Marokkaanse Nederlander er in. De man is geboren en getogen in Alkmaar en dat is aan zijn spraak goed te horen. Het is of we met Gerard Joling spreken J
Hij heeft de auto van een oom geleend en is hier met vakantie. Nu komt hij een uurtje zwemmen. Opvallend in het zwembad is dat er alleen maar jongens en mannen zijn.
Terug van het plaatsen van de blog zitten we rustig bij de tent als we wat jongens richting de gebouwen zien gaan. Gaan ze zich daar verkleden? Ze komen van het zwembad. Dan zijn ze ook ineens weer weg. Een poosje later ontdekken we wat ze gedaan hebben. De spiegels zijn van de muren en er zijn een aantal wastafels kapot. Door de harde muziek bij het zwembad heeft niemand iets gehoord. Renée gaat de mensen in het hotel waarschuwen en omdat we het toch geen prettig idee vinden “alleen” op de camping te staan nemen we gelijk een kamer in het hotel. Er zal ons niets gebeuren zo verzekerd de hotel manager ons, ze hebben het op hem voorzien, maar wij gaan voor safe.



We kunnen er ’s avonds ook eten en mogen kiezen hoe laat we willen komen. 20.30 uur is prima en of we tajine met rundvlees en pruimen lusten? Ja, dat staat nog op ons “verlanglijstje”.
Keurig op tijd deze keer komen we in een stikdonkere eetzaal. Nergens kunnen we een lichtknopje vinden en we horen ook geen geluiden uit de keuken. We zoeken de manager nog maar eens op. O, brand er nog geen licht? Sorry. De lichtknopjes zitten aan de andere kant van de zaal. (Handig J) We mogen kiezen waar we willen gaan zitten in afwachting van het diner! Dat komt eraan.
Tien minuten later: Het voorgerecht komt zo, willen jullie iets drinken? Ja graag: water a.u.b.
Twintig minuten later: sorry, het mineraalwater is op, maar dit kun je ook drinken. (hebben we maar niet gedaan) Weer 20 minuten later: Het voorgerecht komt zo. En ja hoor, na 70 minuten wachten komt er een voorgerecht. Het stelt niet zo heel veel voor en dan vertelt de manager dat de chef-kok nog naar familie is voor het Suikerfeest en nu moest hij zelf met een keukenhulpje aan de slag. Dat merken we ook aan het hoofdgerecht J. Normaal moet het vlees voor de tajine met pruimen heel lang sudderen. Nu begon de manager met zijn keukenhulpje toen wij aan tafel schoven. Gelukkig hebben wij alle twee hele sterke tanden! We zien er de humor wel van in en de beste man had gewoon zijn dag niet. Als nagerecht krijgen we bananen en hele zure appels waar een onrijpe granny niets bij is.
Al met al een enerverende dag, maar het bed slaapt goed en de kamer is lekker koel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten