Marokko 2013

Marokko 2013
Klik op de foto en bekijk onze website!! www.thomasschoots.nl

vrijdag 26 juli 2013

De aanloop route.

Het is zover. Om half vier gaat de wekker, opstaan thee zetten, broodje maken en wegwezen.
Eerst de tank nog maar eens gevuld en dan op pad.
Onvoorstelbaar hoeveel verkeer er al op de de weg is. Het lijkt wel vrijdagavond.
Toch mag ik niet klagen. In 5 uurtjes ben ik in Parijs en van Parijs is het nog ruim 200 km naar Tours.
Bij aankomst op de camping is het een drukte van belang. Er is een of andere show van oude auto's met daaraan gekoppeld een soort van bingo en uiteraard een grill party.



Op de camping zelf is het nog vrij stil. Het is een municipal met een heel vriendelijk prijsje voor een overnachting. € 8.50 was de som die ik moest betalen.

22/07/2013

Vandaag gaat het weer verder zuidwaarts richting de Pyreneeën naar Puenta la Reina.
Er is een schitterend complex aan de rand van de stad waar 100 pelgrims kunnen overnachten.Ook is er een kleinschalige camping ingericht waar je voor een redelijk tarief kunt staan.
Over het eten hoef je ook niet in te zitten voor € 10 krijg je een een goede maaltijd.
Hier wil ik nog een dag extra blijven om de stad nog eens uit te pluizen en wat uit te rusten.



Na het menu kom ik terug op de camping en zie hoe een Nederlands echtpaar nog de barbecue aan heeft maar de lucht voorspelt weinig goeds.Nog geen vijf minuten later steekt er een harde stormachtige wind op.
Een vijftal motorrijders arriveert ook op de camping en proberen hun kleine tentjes op te zetten.Door de storm wordt dit een hilarisch gevecht met tentdoek, haringen en scheerlijntjes.Even later voel ik de eerste spetters al en iedereen die nog buiten is schiet de tent in.

Ook daar zijn ze niet veilig als de eerste hagelstenen naar beneden
komen. In een razend tempo worden de tentjes weer afgebroken of met stokken en al in de wc gedumpt.Ook het Nederlandse echtpaar heeft besloten om een eind te maken aan de Grill sessie en alles in de auto te laden wat beslist droog moet blijven.De grill wordt met een emmer water geblust.De motorrijders hoor ik nog zeker een uur bezig om alles maar zo goed als het kan droog te houden.De volgende ochtend wacht mijn buurvrouw een onaangename verrassing al zij een bezoek wil brengen aan het toilet.Het toiletgebouw is omgetoverd tot Hostal door de motormuizen.Na veel gerammel en lawaai zijn ze berijdt om een van de toiletten te ontruimen en kan de buurvrouw met ernstige hoge nood eindelijk terecht.
Wat een stormpje al niet teweeg kan brengen.Buurvrouw Chantal knoopt een praatje aan waar ik van plan ben om naar toe te gaan. Als ze de tekst op het reservewiel leest dat het naar de Hoge Atlas in Marokko gaat kan ze haar ogen niet geloven.Dat is ook nog een droom voor mij zegt Chantal maar Hubert haar vriend heeft haar bezworen dit nooit van zijn hele leven over de weg te doen, en als Chantal zo nodig naar Marrakech moet zal dat met het vliegtuig moeten gebeuren. Inmiddels heeft Hubert ook een vrij toilet verovert en sluit aan bij ons gesprek. Als Hubert hoort van mijn plannen zegt hij:" dat nooit!" Zelf zijn ze een beetje aan het rondkijken op de Camino naar Santiago de Compostela maar dat loopt niet zo gesmeerd als dat zij zich dat hadden voor gesteld. De slaapzalen bij de overnachtingsadressen is een nachtmerrie van alle snurkende en ronkende mensen. " Ik doe geen oog dicht" zegt Hubert.
Ik vertel dat de mogelijkheid om bij een Hostal aan te kloppen erg goed werkt.Het kost iets meer maar dan heb je ook een eigen kamer.
Gezellig zitten we nog wat te bomen over de onmogelijkheden van het over de weg reizen naar Marokko en ik merk dat Hubert toch wel een beetje begint te ontdooien.
Zij besluiten in te pakken en weer een stukje verder te reizen. Nadat ik ze er op gewezen heb dat Puenta la Reina een mooi stadje is om te bezoeken zetten zij de auto volgeladen bij de camping neer en gaan te voet de stad verkennen. Na een paar uur komen komen Hubert en Chantal weer terug en drinken eerst een watertje. We raken opnieuw aan de praat de volgende uren worden er allerlei bomen op gezet wat wel en niet kan.
Zij beslissen dat ze nog een nachtje blijven en het lijkt hen een goed plan om samen vanavond heerlijk de grill weer eens op te stoken.
Tegen vijven drinken we samen een wijntje als de lucht weer dicht trekt en het volgende onweer nadert.Op een draf gaan we snel naar het restaurant waar we aanschuiven voor een goed menu en een flink glas rode wijn.Hubert heeft zowaar contact gelegd met Helma van Maroc travel om te kijken wat er voor hen mogelijk is. Zo zie je maar: zeg nooit nooit!
Het is middernacht als we de vergadering sluiten en  lekker gaan slapen. Morgen wacht mij de volgende stap naar het zuiden. Vlak boven Madrid, in een natuur gebied ligt het plaatsje Riaza.


24/07/2013
Na hartelijk afscheid te hebben genomen van Chantal en Hubert duik ik onder de wol. Morgen weer vroeg op. Om 8.00 uur sluip ik van de camping en reis via Soria naar Riaza. Om 13.00 uur sta ik op de camping. Het is zoeken naar een schaduw plaatsje maar na een kwartier is alles gefikst. Even later komt de buurvrouw met een fles onder haar arm  
en wat nootjes en of ik wil of niet over een half uur staat de tafel gedekt en aanschuiven maar weer. Gastvrijheid zonder grenzen!!



Ook hier besluit ik om nog maar een dag langer te blijven.Het internet is sterk verbeterd sinds vorig jaar en er is zelfs een zone waar niet betaald hoeft te worden. Dat is lekker meegenomen.Na de siësta ruim ik de auto een beetje op en ga wat aan de blog werken zodat het thuisfront ook op de hoogte blijft van alles wat ik uitspook.Tegen de tijd dat de Spaanse mensen gaan eten denk ik er over na om de tanden te gaan poetsen en lekker de daktent in te duiken. Mis want daar staat buurvrouw Estrella weer met een bord met eten en zegt op een gebiedende toon: EET Thomas!!


Gewillig laat ik mij overhalen en ga aan de slag met deze klus.Vriendelijkheid kent geen tijd is het bekende speekwoord.