Dag 5 Lac D'Ifni naar het basiskamp.

5.15 lopen we in het schemerdonker weg van de richel waar we vannacht op geslapen hebben. In het donker hebben Ilyas en Thomas de tent ingepakt. We beginnen gelijk stevig te klimmen over een pad dat vol met rotsachtige stenen ligt. Na een kwartier kunnen de lampjes uit en is het zicht voldoende. We stijgen heel snel en dat is aan de beenspieren wel te voelen. Na anderhalf uur hebben we echt even een kleine pauze nodig.

We klimmen verder in de veronderstelling dat we vandaag ook de Toubkal gaan beklimmen. Dit wordt echt een zware dag!

Als we om 9.00 uur eindelijk boven op de pas zijn, de Tizi n' Ouanoums staan we op 3684 m.
Dan vertelt Ilyas dat het vandaag niet gaat lukken om de top van de Toubkal te halen. Ten eerste waait het te hard, ten tweede zijn we aan de late kant en het laatste is dat het gaat regenen. Op dat moment is de lucht nog goed blauw met zo hier en daar een wolkje. 

We komen langs een “voetbalveld”, gelegen op het plateau waar we lopen. Zowel links als rechts grijnst de afgrond. In de dorpen zijn teams die tegen elkaar spelen. De afspraak is dat de partij die de bal de afgrond inschopt verplicht is de bal te halen en de volgende dag gaat de wedstrijd weer door. Soms gebeurt dat al na 5 minuten en zo kan een wedstrijd wéken duren!

We dalen aan de andere kant af over een zo mogelijk nog rotsachtiger pad en het is een behoorlijke aanslag op onze enkels. We vinden het onvoorstelbaar dat we worden ingehaald door een man op gymschoenen die zowat rennend de berg afkomt.
De afdaling eindigt in een vallei waar het wat langzamer naar beneden gaat. Wel blijft het zoeken naar een plekje om je voet stevig neer te zetten. Dan zien we in de verte een groot complex opdoemen van de Club Alpine Française de Casablanca op 3207 m.

Om het hele complex staan tentjes en ook "onze"  keukentent komt in beeld. Ilyas verbaasd zich erover dat de tent zover van het huis staat. Vermoedelijk is dat omdat Housein en Moustafa ons een rustige nacht gunnen. In de refuge zijn allemaal slaapzalen waar de eerste klimmers 's morgens om 2.00 uur al vertrekken om een mooie zonsopgang te zien.
Goed bedacht dat we daar liever niet tussen liggen!
We kunnen onze tent opzetten naast de keukentent en na de lunch betrekt de lucht ineens en wordt het een regenachtige middag. Wij zouden nooit op tijd beneden geweest zijn als we naar de top geklommen waren!

Tussen de buien door gaan we even kijken in de Refuge en daar kunnen we ook weer flessen water kopen.
Morgen is het vroeg dag; om 4.30 uur is het vertrek voor de tweede poging! We gaan ervan uit dat het gaat lukken. De voorspelling van Ilyas is dat we in 6 uur tijd heen en terug zijn, maar hij is al eerder erg optimistisch geweest. We zullen zien!