Marokko 2013

Marokko 2013
Klik op de foto en bekijk onze website!! www.thomasschoots.nl

maandag 12 augustus 2013

Dag 4 Amsourzerte naar Lac D’Ifni

Als we zoals afgesproken om 7.00 uur klaar staan is er van Ilyas nog geen spoor. Na 10 minuten komt hij zich al verontschuldigend melden. Hij moet zijn schoenen nog aantrekken en intussen komt ook de eigenaar van de refuge erbij staan. Hij heeft last van zijn voeten en vraagt of Thomas daar eens naar wil kijken. Toen hij de was deed in de rivier heeft hij zijn voet opengehaald en nu is het warm en dik. Eigenlijk moet hij naar een dokter, maar die is hier niet in de buurt. Wij hebben wel Betadine zalf bij ons wat op de zere plekken gesmeerd wordt en nadat er ook nog een verbandje om zit kunnen we vertrekken.




Het is intussen 7.30 uur. Na een uur lopen dwars door een langgerekt dorp, waar ook schapen gebruik maken van de weg, komen we in een volgend dorpje waar we onder de bomen een mooi terras vinden. We kunnen er verse jus d'orange kopen en zitten er heerlijk in de schaduw.
Ilyas heeft totaal geen haast. Als we verder lopen komen we na weer een uur op het hoogste punt, waar opnieuw een mannetje zit die iets te drinken verkoopt. We gaan weer lekker zitten. We hebben een prachtig uitzicht op Lac D'Ifni.
Tot nu toe liepen we over een vrij breed pad, maar dat is nu afgelopen. We moeten het hele meer rond over een geitenpaadje bestaande uit “aardappelstenen”. Een aanslag op je enkels en scheenbenen. Er lijkt geen eind aan te komen, vooral ook omdat we soms maar een paar centimeter langs het ravijn lopen en omdat Renée toch wat last van hoogtevrees heeft is dat niet fijn.
Als we het meer driekwart rond zijn, steeds een stukje lager, zien we ineens een shelter waar Hoesein en Mustafa zijn. Dit is ons oorspronkelijke overnachtingsadres. Het is ondanks de 2 pauzes pas 12.00 uur. We krijgen al snel onze lunch geserveerd terwijl Ilyas gaat zwemmen in het meer.
Na de lunch kunnen we nog een poosje rusten en stipt 14.00 uur vertrekken we voor het volgende stuk.
Als we het idee hadden dat het laatste stuk van de morgen zwaar was hebben we ons lelijk vergist. Nu klimmen we in twee en een half uur midden door een ravijn naar een plekje tussen de rotsen waar we onze tent mogen opzetten op een heel klein plekje tegen een rots aangepakt.
 



We staan met onze rug naar de wind, maar moeten daardoor langs de tent over een randje van 30 cm om bij de ingang te komen. Het waait af en toe behoorlijk dus de tent wordt met veel keien vastgelegd in de hoop dat we vannacht niet wegwaaien. 



 


We moeten naar de keukentent komen boven op de rots boven ons hoofd om te eten, maar dat mag de pret niet drukken. Vooral Renée is dol op het randje waar ze steeds langs moet!
Morgen 4 .00 uur opstaan en 5.00 uur vertrek naar de Toubkal!
 


Dag 3 Azib Likemt naar Amsourzerte

Klokslag 7.00 uur gaan we weer op pad. Als eerste moeten we vandaag met gevaar voor eigen leven (Renée) de rivier oversteken. Het eerste stuk stijgen we over een zeer druk bezocht geiten pad. Om de haverklap moeten we opzij om mannen en jongens met enorme vrachten op muildieren te laten passeren.  Zij gaan op hun Ferrari’s  veel sneller dan wij op onze voetjes!
Het is net een autobaan! Er zijn af en toe ook tegenliggers en het is passen en meten om 2 paarden of muildieren op het smalle pad elkaar te laten passeren.  De berijders zijn erg handig in het achteruit zetten van hun dier!
Alle mensen die we onderweg tegenkomen worden aangesproken door Ilyas. Opvallend hoe vriendelijk de bevolking onderling is. Naast een groet volgt er altijd een praatje. Waar kom je vandaan? Waar ga je naar toe?
Als we de eerste klim hebben gehad komen we langs een rivier te lopen in een kloof, lekker in de schaduw. We moeten nog een paar keer aan de kant voor het snelverkeer, maar dan lopen we heel lang met z'n drieën rustig langs het water. Na een aantal km. buigen we rechtsaf omhoog voor een lange klim naar de top van Tizi n'Ououraine 3102 meter hoog.





Daar zit uit het niets een jonge man waar we iets te drinken kunnen kopen. Elias vertelt ons later dat deze man iedere dag een uur naar de top klimt om daar voor wie langs komt' 'restaurant'' te houden. Naast wat drinken kun je bij hem ook een Mars of Snickers kopen!We zitten er een poosje op een rotsblok en hebben voor het eerst uitzicht op de machtige Toubkal van 4167 m. ons uiteindelijke doel van deze trekking.
Dan begint de afdaling naar ons overnachtingsadres. Het pad daalt langzaam en is kilometers te zien langs de kale rotsen. We lopen in een soort kom.
De van te voren door Ilyas beloofde 2 uur afdalen zijn er bij ons echt 3! Zijn wij nou zo traag of is Elias zo optimistisch?
Om 14.05 uur komen we aan in de refuge in Amsourzerte. Wat heerlijk als je na 3 dagen weer een douche en wc ziet!
De uitgebreide lunch laat niet lang op zich wachten en daarna lonkt de douche en rusten we uit voor de dag van morgen.
Elias heeft een ander idee over de rest van de tocht, dus we zijn benieuwd waar we morgen uiteindelijk slapen.


Dag 2 Tacheddirt naar Azib Likemt

We hebben geen wekker nodig omdat we al sinds 01.00 uur wakker liggen door de storm en alles is al weer ingepakt voor het ontbijt.
Precies 5.15 uur vertrekken we. Het is nog een beetje donker en het eerste kwartier hebben we nog een petzl
Ilyas houdt van doorgaan en we moeten echt vragen na 2 uur om even te pauzeren! Het broodje van het ontbijt voelen we intussen niets meer van, dus willen we ook wel even wat eten!
Na deze korte pauze stuiteren we verder naar boven en net als we denken dat er nóóit een eind komt aan het klimmen zijn we eindelijk, na vier en een half uur boven!!
Er is geen stukje vlak terrein geweest; het zijn allemaal keien en grind. Heel zwaar lopen!


We maken uiteraard wat foto's, o.a. met het bewijs dat we nu op 3547 m. hoogte zitten. Dan begint aan de andere kant van de berg de afdaling. Het pad is zo mogelijk nog rotsiger en af en toe glijden we een stukje weg. Het is een aanslag op al je spieren waarvan je niet wist dat je ze hád! Het wordt steeds donkerder achter ons, maar toch willen we na een uur graag even de benen ontspannen!
We rusten weer een kwartiertje en net als we weer verder gaan begint het eerst langzaam te rommelen en even later barst er een enorme bui los met af en toe een donderklap. Nergens is plaats om te schuilen en we moeten ook oppassen dat we op tijd weer iets hoger gaan lopen, want de droge rivierbedding is ineens niet meer zo droog!


Zo snel als mogelijk is op de nu glibberige stenen gaan we door. Als verzopen katten komen we totaal uitgewoond aan bij het overnachtingsadres.
Deze keer blijken we buiten onder een afdak te moeten slapen! De tent leeft nog wel, maar daar hebben Housein en Mustafa niet voor gekozen. 

Onze matrassen en andere spullen liggen keurig klaar en onze “all inclusief camping” wordt dus vannacht een stal!Deze stal staat n de PC Hooftstraat,want er zijn wel 2 shops!!

We slapen bijna 9 uur achter elkaar door. Geen enkel probleem. Koud is het totaal niet en we liggen goed uit de wind.







Thomas bewaakt het fort. Alle natte kleding hangt te drogen en de bedden zijn al opgemaakt.
De Hoge Atlas kent vier seizoenen per dag!

Dag 1 Tamatert naar Tacheddirt.




Tegelijkertijd komen de muildieren met onze bagage en alle tentspullen voorbij. Zo snel als de storm komt gaat hij ook weer liggen. We gaan verder over een zeer bochtige weg. Ilyas vertelt dat het eigenlijk niet de echte route is, maar die is door de harde wind te gevaarlijk vandaag.


Hij heeft het nog niet gezegd of we komen een bocht om en zien de hele opgestapelde bagage die op het muildier hoort te zitten op straat liggen. Inclusief de houder met manden. De twee begeleiders hebben het andere dier al weer opgetuigd want ook die was met equipement en al omvergeblazen door de wind. We helpen mee om alles weer op te binden en gaan weer verder. We komen langs nog een pleisterplaats met een wel heel bijzondere koelkast.


Ook hier drinken we wat. Het laatste stuk voor vandaag gaat het weer steeds harder waaien. Als we na 4 uur lopen aankomen zijn Mustafa en Hoesein net bezig de keukentent op te zetten. Een bijna onmogelijke klus! Iedere keer als de tent bijna staat komt er een windvlaag en ligt de hele boel weer plat. Er zijn enorme pinnen die met een steen de grond ingeslagen moeten worden. Dat valt niet mee in de rotsige bodem. Uiteindelijk worden een aantal grote stenen gebruikt en staat de tent.  Mustafa en Housein gaan voor de lunch zorgen en Ilyas haalt onze tent tevoorschijn.
Het is een splinternieuw exemplaar. Er zitten grote plastic haringen bij. Zeer geschikt voor het strand zoals Ilyas beweerd. Hier op de rotsen niet echt handig, zeker niet in de storm die weer een beetje opkomt. Uiteindelijk na veel geploeter en veel grote stenen als haring, staat de tent.


We mogen in de keukentent komen voor de lunch. Ondanks dat ze zelf nog steeds niets mogen eten staat er voor ons een enorme schotel met allerlei lekkers klaar. Volgens Elias moeten wij voor 5 eten, dus niet zeuren dat het veel te veel is.

's Avonds staat er weer een menu voor minimaal 5 personen op tafel en voor 19.30 uur mogen de moslims nog niet eten. We doen ons best, maar helaas!

Als het donker wordt gaan we slapen. We worden 4.30 uur aan het ontbijt verwacht en 5 uur staat het vertrek gepland!
Als we nauwelijks liggen gaat het enorm stormen en we verwachten ieder moment met tent en al weggeblazen te worden. Het is net 01.00 uur geweest en iedere keer als we denken: Nu wordt het minder, stormt de tent weer tegen ons gezicht.  Zo blijkt het dus een heel kort nachtje te worden.